Łabski Szczyt (Violik) to trzeci, po Śnieżce i Wielkim Szyszaku, największy szczyt polskich Karkonoszy. Wierzchołek Łabskiego Szczytu sięga 1471 m n.p.m. Położony jest między Szrenicą, a Wielkim Szyszakiem, w zachodniej części Śląskiego Grzbietu na obszarze Karkonoskiego Parku Narodowego. Swoją nazwę zawdzięcza źródłom rzeki Łaby, jednej z najdłuższych rzek Europy.
Łabski Szczyt znajduje się powyżej Szklarskiej Poręby. Charakteryzuje się niezwykle malowniczym otoczeniem a także zdumiewającym widokiem na doliny, jary i wierzchołki Karkonoszy. Sam wierzchołek Łabskiego Szczytu zwieńczają silnie spękane skały granitowe, dlatego jest on niedostępny dla turystów.
Jak dojść na Łabski Szczyt?
Istnieje kilka możliwości, by dotrzeć na Łabski Szczyt:
- szlakiem niebieskim ze schroniska Kochanówka aż do Małego Śnieżnego Kotła, a stamtąd szlakiem czerwonym bezpośrednio na Łabski Szczyt
- szlakiem żółtym ze Szklarskiej Poręby (droga do Schroniska pod Łabskim Szczytem zajmuje ok. 2 h, a po drodze można zobaczyć takie atrakcje, jak Wahadło, czy Kukułcze Skały, które swoim kształtem przypominają trzy baszty),
- szlakiem czerwonym na Szrenicę przez Wodospad Kamieńczyka wzdłuż Drogi Przyjaźni Polsko-Czeskiej, której całkowita długości to ponad 27 km (to najdłuższa, ale i najciekawsza opcja ze sporym przewyższeniem, a jej pokonanie zajmuje ok. 3,5 h),
- szlakiem czarnym z Jagniątkowa,
- szlakiem zielonym od Rozdroża pod Kamieńczykiem przez stację pośrednią Ski Arena Szrenica.
Pamiętajmy o tym, że trasa do schroniska pod łabskim Szczytem może być krótsza, jeżeli skorzystamy z wyciągu krzesełkowego na Szrenicę.
Schronisko pod Łabskim Szczytem
To jedno z najstarszych karkonoskich schronisk znajduje się na wysokości 1168 m n.p.m. w miejscu przecięcia szlaków turystycznych prowadzących na Szrenicę i Śnieżne Kotły. Schronisko położone jest na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, dlatego konieczny jest zakup biletu wstępu.
Schronisko PTTK pod Łabskim Szczytem powstało na przełomie lat 1618-1648 i początkowo służyło jako buda pasterska i leśniczówka przy której wypasano zwierzęta. W 1915 roku schronisko całkowicie strawił wielki pożar, a nowy obiekt postawiono w latach I wojny światowej. Z biegiem czasu budynek modernizowano, by zwiększyć jakość oferty noclegowej.
Schronisko PTTK pod Łabskim Szczytem ma swój niepowtarzalny klimat, który z pewnością docenią miłośnicy górskich wędrówek. Niemniej trzeba mieć na uwadze, że schronisko zasila agregat. Dlatego planując wizytę należy pamiętać, że mogą nastąpić przerwy w dostarczaniu prądu. Obiekt zapewnia 38 miejsc noclegowych oraz dostęp do kuchni i świetlicy. W schronisku znajduje się bufet oferujący ciepłe i zimne posiłki oraz napoje. Przy schronisku organizowane są zloty oraz szkółki dla początkujących narciarzy.
Schronisko PTTK pod Łabskim Szczytem zapewnia zapierający dech w piersiach widok na Szrenicę, Łabski Szczyt i Wielki Szyszak. W oddali widać zabudowania Szklarskiej Poręby, Góry Izerskie oraz Kotlinę Jeleniogórską.
Łabska Polana – hala pod Łabskim Szczytem
Łabska Polana znajduje się na południowo-zachodnim zboczu Łabskiego Szczytu na wysokości ok. 1400 m n.p.m. Polanę porastają ją okazałe kosodrzewiny. Tuż obok znajduje się wodospad o wysokości 45 metrów.
To stąd wytryskują źródła jednej z najdłuższych europejskich rzek – Łaby. Przy obmurowanej studzience symbolizującej to źródło znajdują się 24 godła miast, przez które Łaba płynie aż do Morza Północnego.
Łabski Kocioł – nisza na stoku Łebskiego Szczytu
Łabski Kocioł znajduje się na południowym stoku Łabskiego Szczytu. Można do niego dotrzeć żółtym szlakiem ze Szklarskiej Poręby oraz zielonym szlakiem Śnieżki nad Reglami. Droga ta stanowi jeden z najpiękniejszych szlaków widokowych Karkonoszy.
W Łabskim Kotle swoje źródło ma Bystry Potok. Łabski Kocioł jest to nisza o dnie głęboko wciętym w zbocze doliny o półkolistym zarysie, podcinającej północno-zachodnie zbocze Łabskiego Szczytu. Ściany niszy łagodnie opadają, a dno jest wąskie i płytkie. Łabski Kocioł stanowi szczególnie niebezpieczne miejsce zimą z powodu schodzących tu lawin ze stromych stoków Łabskiego Szczytu. Śnieg zalega w kotle nieraz do końca lipca.